به گزارش آثاروما، آرش حیدری، جامعه‌شناس، در نشست «تاک» که در موسسه فرهنگی، رسانه‌ای پانوراما برگزار شد، گفت: از نو شروع کردنِ هرچیزی، می‌تواند ویژگی نابغه‌ای چون انیشتین باشد یا ابلهی که هیچ تاریخی ندارد. اتمسفری که انیشتین و پل کله را ممکن می‌کند، این فضای بربر‌گونه را هم ممکن می‌کند.
وی افزود: به نقاشی که نگاه می‌کنید، خصوصا نقاشی نیمه دوم دهه ۸۰ و ۹۰ در ایران، میل به بدن‌های در حال زوال غالب است.
در ادامه، ویدئوی بخشی از سخنان آرش حیدری را ببینید:
همچنین ببینید: قصه چیست؟ (گزارش تاک هشتم به تاکبانی آرش حیدری)